ปัจจุบันโลกเปลี่ยนไป ไม่ค่อยเห็นป๋ารุ่นใหญ่ มาเกษียณบ้านเราแล้ว เพราะอะไรน่ะ? วันนี้มีคำตอบมาให้

สิบปีก่อน สมัยเงินปอนด์ยังอู้ฟู่ เงินยูโรยังแข็งแรง ในกรุงเทพฯนี่มีป๋าๆ จากอังกฤษ เยอรมัน มาเกษียณกันเต็มเลย คอนโดห้องใหญ่ในสุขุมวิท หรือริมแม่น้ำ ถูกซื้อเก็บ ซื้อลงทุนโดยกลุ่ม ( หนุ่มใหญ่) ที่เกษียณอายุเหล่านี้

มองไปตามซอยนานา ซอยคาวบอย มีป๋ารุ่นนี้นั่งกันเพียบ ควงสาวไทย ผมยาว เอวเล็ก เอวบาง เป็นแฟนกันเยอะแยะ เยอะขนาดที่ มีเรื่องราวสาวอีสานบางบ้าน เป็นที่ร่ำลือของหนุ่มใหญ่ต่างชาติ ให้ตั้งเป้าว่าต้องมามีครอบครัว ใช้ชีวิตบั้นปลายกับภรรยาคนไทยที่นี่ 😊

ปัจจุบัน โลกเปลี่ยนไป ไม่ค่อยเห็นป๋ารุ่นใหญ่ มาเกษียณบ้านเราแล้ว เพราะอะไรน่ะเหรอ?

เมื่อก่อนเกษียณอายุแล้วมีเงินบำนาญมาเป็นค่าใช้จ่ายรายเดือน ขายบ้านที่โน่น 250,000 USD ก็ยังมาตั้งต้นอยู่เมืองไทยได้หลายปี ตอนนี้คอนโด 2 ห้องนอนกรุงเทพ ก็เท่ากับราคาบ้านทังหลังที่เขาอยู่ บ้านแถบชานเมืองกรุงเทพ ก็ราคาเกินนี้ไปแล้ว เงินบำนาญเดือนละ 6 หมื่น ไม่สามารถอยู่อย่างราชาได้อีกต่อไป

ไม่ใช่เฉพาะประเทศไทย เอเชีย แพงไปแล้วสำหรับการเกษียณอายุ

บางคนที่ยังพอมีกำลัง ก็เบนเข็มไปยุโรปตะวันออก ที่ค่าครองชีพยังไม่แพงมาก ผู้หญิงสวยๆ ที่ต้อนรับหนุ่มใหญ่วัยเกษียณก็ยังพอมี

แต่ในภาพรวม ด้วยเศรษฐกิจโลกแบบนี้ คนชั้นกลาง ก็เกษียณยากขึ้น หรือหยุดทำงานไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ต้องทนอยู่ต่อไปกับชีวิตเดิมๆ ในที่อยู่เดิมของตัวเอง

คนยุคใหม่ เดินทางมากขึ้น แต่ Remote work ก็เริ่มถูกเรียกร้องให้กลับไปออฟฟิศเหมือนเดิม และคนรุ่นใหม่เหล่านี้ ก็ไม่สามารถ และไม่นิยมการซื้ออสังหาริมทรัพย์ด้วยสิ เพราะการเช่าและย้ายไปเรื่อยๆนั้น ง่ายและถูกกว่ามาก

แนวโน้มต่างชาติที่จะซื้ออสังหาริมทรัพย์ในเมืองไทยก็เปลี่ยนไป ตอนนี้ชัดเจนมากเรื่องเป็นทางหนีทีไล่สำหรับประเทศเพื่อนบ้านที่มีปัญหาภายใน แต่ก็ยังเป็นทิศทางระยะสั้น

หากนโยบายภาพใหญ่ไม่ปรับ เราก็แข่งกับประเทศอื่นยาก เพราะในขณะที่ราคาอสังหาริมทรัพย์ segment luxury เท่ากันระหว่าง กรุงเทพ ดูไบ แต่เขาคือ TAX heaven แล้วเราล่ะ มีอะไรที่จะดึงดูดกำลังซื้อจากต่างชาติได้อีก? 😊 เป็นเรื่องที่ต้องทำการบ้านกันต่อไป ทั้งระดับนโยบาย และคนหาเช้านี้ ได้กินอีกทีหลายเดือนข้างหน้า แบบอสังหาฯ สายอินเตอร์อย่างเรา ...🌻🌻🌻